Donderdag 15 april neem ik eindelijk eens de tijd om de Nieuwe Dordtse Biesbosch te bezoeken. Het voormalig landbouwgebied tussen Dordrecht en de rivier de Merwede is de afgelopen jaren opnieuw ingericht met veel ruimte voor water en moerassig gebied. Via de Kop van 't Land rijd ik via de zeedijk naar de parkeerplaats bij het hondenuitlaatgebied wat tevens de start is van de route Kooikil. Hoewel er wat hondenuitlaters zijn, is het verder erg rustig. Het weer is prachtig met Hollandse luchten en mijn eerste stop maak ik bij het uitzichtpunt bij de start van de route.

Een van de eerste vogels die ik hoor is een roerdomp, een prachtige bewoner van rietlanden, die ik niet elk jaar te zien krijg. Ik besluit langs de rietkragen te lopen in de hoop een glimp op te vangen van het beest. Ik hoor het nog wel een paar keer roepen, maar zien doe ik het niet.

De velden zitten vol met graspiepers en ook zie ik een tapuit. Hoog in de lucht hoor ik een veldleeuwerik zijn schier oneindige liedje brabbelen. Bij een groepje bomen besluit ik de sloot over te steken.

In mijn ooghoek zie ik een roerdomp landen achter de rietkraag en ik zie hem naar mij kijken. Ik buk om mijn fototas af te doen en mijn camera te pakken, iets wat ik natuurlijk eerder had moeten doen. Ik sluip lanzaam richting rietkraag, zie de roerdomp niet op de verwachte plek en dan opeens vliegt hij op van de andere zijde van de sloot waar ik net vandaan kom. Met mijn belichting nog op neutraal, omdat ik de roerdomp in het riet verwacht te kunnen vastleggen, maak ik een aantal foto's met veel tegenlicht. Thuis moet ik daarom met Photoshop de belichting aanpassen, maar met het uiteindelijke resultaat ben ik weliswaar niet echt tevreden, maar toch heb ik deze lastige soort vastgelegd.

Ik loop verder langs de rietkraag met een concert van meerdere rietzangers en wat rietgorzen in mijn oren. Allemaal wat ver weg, dus moeite om ze te fotograferen doe ik niet. Dan zie ik in de verte een groep ganzen in paniek uiteen vliegen en ik zie direct de oorzaak. Een zeearend is op zoek naar een hapje en zeilt hoog boven het veld. Ik heb geluk, hij komt zo goed als recht overvliegen en ik maak diverse plaatjes, waarvan het plaatje hierboven de meest geslaagde is. Zo is mijn dag nu al geslaagd.

Na de ontmoeting met de zeearend besluit ik weer om te keren. Onderweg kom ik nog diverse gewone soorten tegen en een groep kuifeenden. Het vrouwtje is vast erg in trek, want met 6 mannetjes om haar heen heeft ze keuze genoeg .

Tegen half een sta ik op de pont op weg naar de Brabantse Biesbosch. Ik maak een praatje met de pontbaas, die ik nog van vroeger ken en sta weldra aan de Brabantse kant waar ik richting bezoekerscentrum rij. Even voor het centrum zet ik aan de linkerkant mijn auto neer en loop in westelijke richting het wandelpad in. Een opvallend kunstwerk trekt mijn aandacht.

Het is rustig en er vliegen allerlei soorten vogels rond. Een mannetje vink blijft lang genoeg zitten voor een foto en naast het pad zie ik sporen van bevers: omgeknaagde boomstammen.

Een luid zingende rietzanger vindt mij geen bedreiging , dus kan ik deze op de foto zetten.

Aan de overzijde van het pad zit een zeearend in de boom, die even later gaat jagen in de polder erachter.

Een gekraagde roodstaart en een tureluur zijn de laatste twee vangsten op fotografiegebied.

Na zes uur door de Biesbosch te hebben gedwaald, vind ik het genoeg en neem ik de pont naar de Dordtse zijde. Het was een heerlijke dag met leuke ontmoetingen.